
Stolica
Kampala – stolica i największe miasto Ugandy położone w południowej części kraju, w pobliżu Jeziora Wiktorii.
Kampala jest głównym ośrodkiem gospodarczym i kulturalnym kraju. Miejscowość jest centrum handlu produktami rolnymi (kawą, bawełną, herbatą, tytoniem, cukrem); funkcjonują tu również zakłady przemysłu włókienniczego, metalowego, drzewnego, maszynowego i spożywczego. W mieście działają: Ugandyjskie Towarzystwo Naukowe (zał. 1933), Uniwersytet Makerere (zał. 1922) i wyższa szkoła techniczna oraz liczne instytucje kulturalne, m.in.: muzeum narodowe i teatr narodowy. 35 km na południowy zachód od Kampali znajduje się międzynarodowy port lotniczy Entebbe, a w samym mieście znajduje się nieczynny port lotniczy Kampala.
Kampala rozwinęła się wokół starego fortu, założonego przez Brytyjską Imperialną Kompanię Wschodnioafrykańską w 1890 roku. W 1949 roku otrzymała prawa miejskie, a w 1962 roku, wraz z uzyskaniem niepodległości przez Ugandę, Kampala została stolicą kraju[2].
W dniach 31 maja – 11 czerwca 2010 miejsce obrad pierwszej Konferencji Przeglądowej Statutu Rzymskiego z 1998. Delegacje państw-stron przyjęły na niej dwie poprawki do Statutu: pierwsza z nich dotyczy definicji zbrodni agresji i zasad wykonywania jurysdykcji przez Międzynarodowy Trybunał Karny wobec tej zbrodni, druga rozszerza niektóre definicje zbrodni wojennych (używanie zakazanych broni jak broń chemiczna i amunicja dum-dum) na konflikty o charakterze niemiędzynarodowym[3]. Poprawki zatwierdziło jak dotąd 37 stron[4].
W marcu 2017 roku miasto było gospodarzem 42. IAAF Mistrzostw Świata w Biegach Przełajowych
System gospodarczy i najważniejsze strategie gospodarcze
Uganda należy do państw o niskim dochodzie (Low-Income Countries, LIC). PKB na jednego mieszkańca wynosi ok. 964 USD. Problemem jest brak wystarczających inwestycji w sektor zdrowia, edukacji (wspierane przede wszystkim przez zagranicznych donorów) czy w nowe technologie. Rozwój hamuje także powszechna korupcja, słabo rozwinięta infrastruktura energetyczna (w 2023 r. 43% Ugandyjczyków nie miało dostępu do elektryczności), problem z dostępem do czystej wody oraz kiepski stan dróg na prowincji (tylko 4% dróg w Ugandzie ma utwardzoną nawierzchnię). Filarem gospodarki wciąż pozostaje tradycyjne rolnictwo zatrudniające ok. 70% siły roboczej. Na znaczeniu zyskuje turystyka, zatrudniająca obecnie ok. 700 tys. osób i generująca prawie 5% PKB. Uganda jest bogata w zasoby naturalne, a położenie geograficzne w sercu Afryki Subsaharyjskiej stanowi dobrą bazę, aby kraj mógł stać się regionalnym centrum handlu i inwestycji, przy założeniu modernizacji przepisów prawnych w zakresie dostępu do rynku i uszczelnienia wymiaru sprawiedliwości.
Sprawy gospodarcze państwa należą do kompetencji Ministerstwa Handlu, Przemysłu i Spółdzielczości (Ministry of Trade, Industry and Cooperatives) oraz Ministerstwa Finansów, Planowania i Rozwoju Gospodarczego (Ministry of Finance, Planning and Economic Development). Ministerstwo Handlu ma za zadanie formułować, wspierać i zapewniać realizację programów, które promują rozwój turystyki, handlu oraz dalszą industrializację kraju. W strukturze resortu funkcjonuje siedem departamentów, w tym m.in. ds. handlu międzynarodowego, rynku lokalnego, spółdzielczości, przemysłu i technologii oraz finansów i administracji. Ministerstwu Handlu podlegają także instytucje o profilu gospodarczym: Uganda Commodity Exchange, Management Training and Advisory Centre, Uganda Industrial Research Institute, Uganda National Bureau of Standards, Uganda Export Promotion Board oraz Uganda Development Corporation. W Ministerstwie Finansów, Planowania i Rozwoju Gospodarczego działają komórki zajmujące się strategią dla gospodarki, inwestycjami, prywatyzacją oraz małą i średnią przedsiębiorczością.
Inne ministerstwa zajmujące się sprawami gospodarczymi to: Ministerstwo Rolnictwa, Przemysłu Zwierzęcego i Rybołówstwa (Ministry for Agriculture, Animal Industry and Fisheries) Ministerstwo Energetyki i Zasobów Mineralnych (Ministry of Energy and Mineral Development), Ministerstwo Robót Publicznych i Transportu (Ministry of Works and Transport) oraz Ministerstwo Turystyki, Dzikiej Przyrody i Zabytków (Ministry of Tourism, Wildlife and Antiquities). Organizacjami wspierającymi zagranicznych inwestorów, pomocnymi w procesie weryfikacji lokalnych kontrahentów, są przede wszystkim Uganda Investment Authority (UIA), Private Sector Foundation Uganda (PSFU) oraz współpracująca z Delegaturą Unii Europejskiej w Kampali platforma Sustainable Business for Uganda Platfrom (SB4U).
Długoterminową strategię rozwoju kraju określa dokument „Uganda Vision 2040”. Jej celem jest przekształcenie Ugandy w kraj o średnim dochodzie do 2040 roku. Dokument ten wyznacza ambitne cele gospodarcze, społeczne i infrastrukturalne, mające na celu przyspieszenie rozwoju i poprawę jakości życia obywateli. Główne założenia „Uganda Vision 2040” to: 1. Transformacja gospodarki z rolniczej na przemysłową; 2. Rozbudowa infrastruktury, 3. Rozwój sektora edukacji i zdrowia, 4. Zrównoważony rozwój, 5. Zmniejszenie ubóstwa i nierówności; 6. Przyciąganie inwestycji,, zwłaszcza w takich sektorach jak przemysł, technologie, infrastruktura oraz usługi finansowe, 7. Rozwój sektora prywatnego poprzez wspieranie przedsiębiorczości, małych i średnich przedsiębiorstw oraz tworzenie warunków do rozwoju innowacyjnych firm.
Główne sektory gospodarki i ich udział w PKB
Według Ugandyjskiego Biura Statystycznego, w 2022 r. do głównych sektorów gospodarki należały: usługi (41,6%), przemysł (26,8%) oraz rolnictwo (24,1%), w tym głównie rybołówstwo, hodowla zwierząt, uprawy, produkcja nabiału. Rośnie znaczenie budownictwa, handlu hurtowego i detalicznego, telekomunikacji oraz turystyki. Sektor przemysłowy także się rozwija, jednak jest w dużym stopniu uzależniony od importowanych surowców, w tym ropy naftowej i ciężkiego sprzętu.

Często zadawane pytania
Jaki jest koszt?
Nasz deweloper dba aby ceny były przestępne
Lokalizacja
Wyjątkowo wielkie przestrzenie jak i rozwijająca się prężnie gospodarka oferuje piękny industrialny widok rozdrobnionych przedsiębiorstw post komunistycznych.